Reisdag 21: 4 mei 2013 (La Rochelle)

4 mei 2013 - La Rochelle, Frankrijk

Ik was vroeg wakker maar omdat het nog donker was even blijven soezen. Om 07:30 uur kwam het zonnetje op en scheen heerlijk op mijn tentje. Ben maar opgestaan en toilet gemaakt. Vervolgens voor de tent ontbeten. Jammer dat de koffie ontbrak maar die krijg ik toch nog wel vandaag.

Om 09:00 klaar met inpakken en dus klaar voor vertrek. Toen ik langs het tentje kwam zag ik fietstassen om het tentje heen liggen en er was een man met zijn ontbijt bezig. Ik was wel een beetje nieuwsgierig, ik verwachtte niet dat het een Fransman zou zijn. Misschien wel een Nederlander. Inderdaad geen Fransman maar Herman aus Deutschland. Genauer aus Bonn. Hij was enkele weken geleden vertrokken via het Schwarzwald, Zwitserland, Dijon en van daaruit dwars door Frankrijk naar het Loire-dal. Hij wil nog via dezelfde fietsroute die ik neem naar Bordeaux gaan dan weer terug naar huis via het Rhonedal. Ook hij had een overnachting gepland in La Rochelle.

Met een Bonne Route vertrokken. Het eerste gedeelte van de rit liep langs de kust tot L’Aiguillon-sur-mer. Dit stuk was een perfecte fietsroute. La Vélodyséé is de route van St. Brieux naar Hendaye, maar in werkelijkheid zijn het allemaal losse stukjes die men aan elkaar geknoopt heeft. Het gedeelte waar ik nu gebruik van maak is de route “La Vendee á velo” . Toen ik bijna bij L’Aiguillon-sur-mer was kwam ik een wegafzetting tegen met mijn vrienden van de gendarme. Ik kon niet door want op dat stuk van de Vélodyssée werden vandaag en morgen de nationale triatlon wedstrijden voor de brandweer gehouden. Of ik maar 5km wilde terugfietsen en de parallelweg wilde nemen.

Er zat niets anders op maar ze hadden het ook wel iets eerder mogen aangeven. La Vélodyssée is niet helemaal een kustroute want vanaf L’Aiguillon-sur-mer werd ik het binnenland ingestuurd naar St.-Michel-en-L’Herm. Dat ik nu op het platteland reed merkte ik spoedig. Landwegen die alleen door boeren gebruikt worden, fietspaadjes nauwelijks breed genoeg voor een fiets, of zelfs een stukje door een weiland. Ik denk dat ze hier een stuk mountainbike traject in de route hebben opgenomen. Toen ik eindelijk weer op de route was had ik ergens een aanwijzing gemist en kwam uit in de buurt van Sharron, 20km ten noorden van La Rochelle. Op de kaart stond hier de RL-route aangeven naar La Rochelle. Besloten deze maar te nemen, maar deze was niet beter dan het stuk over het platteland. Wel mooie uitzichtpunten langs de kust en ik heb me niet verveeld. Typisch is de manier van vissen. Mensen zitten op een brug en laten een net van 5x5meter in het water zakken. Met een lier moeten ze het net ophalen omdat het anders te zwaar is. Ik schatte dat ze dit elke twee minuten deden. Word je sterk van zullen we maar zeggen, maar ik heb niet gezien dat er ook maar een vis gevangen werd.

Rond 15:30 na 73 km aangekomen in het Hostel in La Rochelle dat ze op dit moment aan het verbouwen zijn. Ik kreeg een 4-persoonskamer waar ik alleen gebruik van kon maken. Het hostel lag ongeveer 5km van het centrum tegenover de jachthaven waar wel duizenden boten liggen. Je moet goed zoeken om daar je boot terug te vinden.

Nadat ik gesetteld was maakte ik, zoals bijna elke dag, nog een korte wandeling. Net terug op de kamer kreeg ik een telefoontje van Cily dat thuis de elektriciteit was uitgevallen. Na wat uitproberen bleek dat dit veroorzaakt werd door het pompje in de vijver. Cily heeft toen het pompje uitgetrokken en alles werkte weer. Ze moet wel de wekker nog op de juiste tijd zetten.

In tegenstelling tot de meeste hostels kon je hier ook gebruik maken van het restaurant waar een plat du jour werd aangeboden. Omdat ik geen zin meer had een ander restaurantje te zoeken dit maar gedaan. Op het menu stond geen vis maar Canard (met 1000 vlieguren), groene bonen en puree. Als dessert een soort pruimencake met vanille saus. Met een gewoon pilsje erbij had ik een voortreffelijk avondeten.

Nu nog het traject voor morgen bekijken, weer een poging Spaans en dan slapen.

Ik probeer elke avond de reacties van het thuisfront te lezen. Zijn zeer opbeurend als blijkt dat ik niet zo ver had hoeven te reizen om hetzelfde weer te hebben. Grapje!!

Ben blij met de positieve reacties en kan nu zeggen: Pijn aan het poeperke heb ik niet, het fietsen tot nog toe niet tegenvalt, ik nog niet aan meditatie ben toegekomen, en heel veel zie onderweg maar tot de conclusie kom dat het niet of nauwelijks op de harde schijf wordt opgeslagen. Als ik de route terugkijk dan herinner ik me weer de momenten. Beginnende vorm van …… (ik weet niet meer hoe dit heet).

Even moeten denken wie Sanxacobeo zou kunnen zijn. Maar na wat gegoogel denk ik dat het Mat Knaapen moet zijn die de website http://perfietsnaarsantiago.wordpress.com/ bijhoudt. Deze site had ik voor mijn reis bekeken en van de tips ruimschoots gebruik gemaakt. Bedankt Mat voor de bijzonder goede tips en verder succes met je prachtige site.

Sluit af voor vandaag en fijn weekend.

Groetjes

Reacties:

Ria Mulleners:

Ha Jo,ziet al lekker zonnig uit op je foto's. Wat een geluk dat je veel eten in een ander land lust ,ik zou daar meer moeite mee hebben.nog veel plezier en we blijven je volgen.gr.Hub en Ria.

Foto’s

3 Reacties

  1. Ine:
    4 mei 2013
    Ha Jo ,weer leuke verhalenen je maakt heel wat mee.Ikzeg tegen Ton dat we je voortaan maar de Mosselman gaan noemen.Dit is toch wel een lekkernij voor jou of is het bij gebrek aan beter!Gelukkig is het weer wat beter en kun je camperen,is weer even anders dan al. Die hostels,man wat zul joj over goed drie weken veel te vertellen hebben want je zit al bijna op de helft en het gaat gelukkig nog steeds goed met je.Slaap ze en we kijken weer uit naar je volgende verhaal,grts van ons.
  2. Nico en Anita:
    5 mei 2013
    Hallo Jo, ook ik geniet dagelijks na het opstarten van mijn mail van je verhalen. Tot nog toe voelde ik geen behoefte te reageren, maar nu trigger je me in twee dagen twee keer: a. wanneer je terug komt, gaan we een keer samen een lange duurloop doen (dit is geen bevel maar een uitnodiging); b. wanneer je ondersteuning nodig hebt voor het niet meer weten, zeker in de aanloopfase, ben je van harte uitgenodigd op de avonden in het Alzheimer Café Amstenrade, elke eerste woensdag van de maand.
    Blijf genieten van je reis, blijf zo geïnspireerd schrijven, dan kunnen wij blijven genieten. Het is voor mij een aanmoediging om in de nabije toekomst (over enige jaren) ook een poging te gaan doen. Groetjes, Nico
  3. José Verheijen:
    6 mei 2013
    Volges mich begins ze aan 't trèkkerslaeve te wènne, strak wils ze noch neet mieë nao hoes. Mer dit is waal get sjoans óm verslaafdj aan te waere.