Reisdag 28: 11 mei 2013 (Léon)

Ik lag net te slapen gisteravond toen ik wakker werd van een luide knal en vervolgens een groot gejoel. De muziek ging aan en het feest begon. Ik hoorde vanmorgen dat er een soort Beachparty was geweest. Echt geslapen had ik niet meer tot ongeveer 03:00 toen het wat rustiger werd.

Ik denk dat het hierdoor kwam dat ik pas tegen negen uur wakker werd. De tent werd op zijn gemak ingepakt en alles op en aan de fiets bevestigd. Voor ik wilde vertrekken realiseerde ik me dat ik bijzonder weinig foto’s had gemaakt. Maar ja elke keer een bos of fietspad op een andere plek is ook geen variatie. De campings waar ik had overnacht, lagen meestal iets van een plaats af en dan ga je niet erheen om nog enkele foto’s te maken. Dit geldt eigenlijk ook voor de plaatsjes langs de Vélodysséé. Ze hebben deze route uitgezet maar slechts zelden komt deze door een dorp of stad. Daar waar het pad langs de zee gaat kun je meestal alleen bij de plaatsjes komen door enkele honderden meters door het mulle zand te lopen of via een omweg er met de fiets naar toe gaan. Beide is dan geen optie. Vandaag was een dergelijke dag waar je slechts één plaats aandeed, Mimizan-Plage, maar daar kon je niet in met de fiets omdat er een grote Brocante was.

Vanmorgen bij de bakker stokbrood, jam, een pain-raisin en pain-chocolat gekocht en in de ernaast gelegen bar bij een kop koffie genuttigd. Tevens bij Leclercq voor onderweg enkele kant en klare sandwiches gekocht. Dit voor het geval er onderweg niets te krijgen was.

In feite was het vandaag eenzelfde dag als gisteren. Prachtige natuur en daarbij waren er vandaag ook nog enkele salamanders die voor mijn wielen de weg overstaken. Alleen was het rustiger met fietsers, maar dat zal wel komen doordat dit gedeelte van Les Landes dunner bevolkt is. Er waren slechts enkele parkeerplaatsen langs de route van waaruit de mensen zich met surfboards naar zee begaven. Enkele jongelui in een aftands oude Peugeot wilden op zo’n parkeerplaats wel de show weggeven. Beetje slippend, fel optrekken en ook snel achteruit rijden. Jammer voor hen stond er een grote betonnen afvalbak waar ze met volle kracht tegenaan reden. Toen was het even stil in de auto. De auto was volgens mij rijp voor de sloop. Ook andere personen op de parkeerplaats schudden met hun hoofd.

Ondertussen passeerde ik diverse keren het voetpad van de Jacobsroute. Dit had men met een kleine schelp gemarkeerd. Ik ga dus de goede kant op.

De tocht vandaag is prachtig als je van bossen houdt. Het was dan zo stil dat ik ook maar de hoortoestellen heb uitgedaan. Je hoorde helemaal niets.

Tegen 16:00u kwam ik in Leon aan en daar een camping gezocht. Het was een prachtige 4-sterren camping Lunta Lago. Ik kon naar believen een plaatsje kiezen want er was bijna niets te doen. Nadat ik de tent had opgezet, snel gedoucht en in korte broek naar het Etang-de-Leon. Dit is slechts een klein meertje vergeleken bij de twee meren van gisteren. Ik kwam ook nog langs een camping maar die was nog fermé tot 1 juni.

Op de camping bestond de mogelijkheid iets te eten. Voor de variatie eens gekozen voor Tapas. Dit waren 8 verschillende stuks, warm en koud waarbij ook frites werden geserveerd. Het smaakte in ieder geval prima en was ruim voldoende. Ondertussen was het 20:00u geworden en toen ik terug liep naar de tent merkte ik dat het behoorlijk afgekoeld was. Tevens was de wind iets in kracht toegenomen.

Voor de tent zitten was geen optie meer, dus in het kleine tentje op het kleine stoeltje aan het verslag gewerkt.

Hoewel de Vélodysséé een prachtige route is, en met de campings niets mis is, zal ik toch blij zijn als ik in Spanje ben. Op een bepaald moment heb je geen aanspraak meer omdat je nergens echt kunt stoppen en op de campings ben je eveneens vaak alleen. Je begint dan een soort Remy te worden. Ik verheug me al op de overnachtingen langs de Jacabsroute en de mensen die ik daar zal treffen. Nog twee dagen wachten en dan ben ik in Hendaye of in Irun.

Het wordt fris en ik kruip mijn slaapzak in.

Groetjes

Reacties: